ZONNEKIND
Een gedicht van mijn moeder!
Toen ik klein was, kreeg ik dit voor mij prachtige gedicht van mijn moeder. Het is me altijd bijgebleven omdat ik mezelf erin herkende en ik er blij van werd, en nog steeds blij van word. Omdat we allemaal een zijn, wil ik het graag met iedereen delen. Misschien herken jij jezelf er ook wel in of kun jij nu je eigen zon weer erkennen!
Zonnekind tropenkind
In jou zingt de palm
en bloeit de olijf
Iedereen opbeurend jong en oud
In jouw lachen bruist het tropenleven
zo wil je ook leven
onbezorgd als ieder jaargetij
nimmer gebonden aan de tijd
tropenkind met hart en ziel
Neem de zon mee en geniet
schiet als een amor je pijlen af
naar iedereen groot en klein
arm of rijk
tropenkind leef voluit
en deel je gaven uit.
“Gedachten van een vrouw”
Luçia Ducastel